“Maak de vragen een vanzelfsprekend onderdeel van de eerste afspraak”
In Amsterdam stellen verloskundigen voortaan extra vragen over opleiding, schulden, woonsituatie, huiselijk geweld en hulpverlening. Zo kunnen we risico’s en beschermende factoren rondom de geboorte zo vroeg mogelijk signaleren. De vragen zijn opgenomen in de standaard vragenlijst van het Verloskundig Informatie Systeem. Maar hoe maak je deze vragen onderdeel van een consult? We vroegen het aan verloskundige Ank van den Bergh.
Ank: “Mijn ervaring is dat je deze vragen het beste kunt stellen tijdens de eerste afspraak, als je toch al naar iemands gezondheid en die van de familie vraagt. De extra vragen horen hier op een vanzelfsprekende manier bij. Ik gebruik wel andere bewoordingen. We vragen altijd naar het beroep en dan heb je meestal ook meteen de hoogst genoten opleiding erbij. Als ik vraag of iemand fulltime of parttime werkt, kan ik ook op een natuurlijke manier vragen of er de komende tijd veranderingen of onzekerheden te verwachten zijn. Meestal geven mensen zelf al aan dat ze een tijdelijk contract hebben of dat ze hopen meer te kunnen werken of juist minder. Dan heb je ook een indicatie van de financiële situatie en kan je daar eventueel weer op doorvragen.
De woonsituatie komt standaard voorbij als ik vraag of iemand getrouwd is, samenwoont of alleenstaand is. Dan hoor je ook al vaak ‘Ik woon bij familie of ik huur bij een huisbaas’. En als ik vraag of de moeder ooit onder behandeling is geweest van psychiater of psycholoog, dan komt het gesprek vanzelf op andere hulpverleners. Wij vragen ook altijd naar de situatie thuis in de jeugd. Ook dan kan ik makkelijk doorvragen of er ooit hulpverleners bij het gezin betrokken waren of dat er op dit moment nog hulpverleners in beeld zijn.”
Meer oplossingen door breder beeld
Ank vertelt dat ze vrouwen beter kan helpen als ze een breder beeld heeft van de thuissituatie. “Als je weet dat iemand financiële problemen heeft, dan kan ik misschien helpen met babyspullen of een gratis cursus van Rondom de Geboorte. Ik zorg dan ook dat iemand van het Buurtteam aanhaakt.
Als je iets hoort over huiselijk geweld of dat er andere hulpverleners betrokken zijn, dan heb je vaak te maken met getraumatiseerde mensen. Ik zal hen sneller doorverwijzen naar de huisarts om hulp weer op te starten of naar de JGZ voor een prenataal huisbezoek. Dan krijgt de cliënt de hulp die zij nodig heeft van professionals met de juiste expertise.
De extra vragen geven een breder beeld. Van het ene onderwerp kom je op het andere, dat gaat heel natuurlijk. Aan het einde van het gesprek kijk ik wel altijd even of we alle onderwerpen hebben besproken.”