Nadia Cairo: “Helpen is mijn vak” – 35 jaar veldwerk in Amsterdam-Zuidoost

Na 35 jaar in het veld is Nadia Cairo bijna toe aan haar pensioen. Ze werkt sinds 2015 bij het Ouder- en Kindteam (OKT) in Amsterdam. Haar werk is in de loop der jaren flink veranderd, maar haar drijfveer bleef altijd hetzelfde: mensen helpen.
“Het leukste aan mijn werk is helpen, een verbinding maken. Een instrument zijn, iemand helpen met middelen waardoor het iets beter kan gaan, dat ze een kans krijgen."
Samenwerken voor een kansrijke start
Hoewel haar werk niet altijd direct op de eerste 1000 dagen gericht is, speelt Nadia een belangrijke rol in deze cruciale periode. Ze begeleidt zwangere vrouwen en jonge gezinnen, vaak samen met collega’s uit andere disciplines.
“Ik ben Ouder- en Kindadviseur, ik breng het sociale stukje in. De verpleegkundige doet het prenatale stuk. Zo heb ik met mijn collega Lily Overgoor zeker zes zwangere vrouwen begeleid. Ik signaleer en kijk wat ik kan doen. Soms word ik gebeld door bijvoorbeeld een zwangere moeder zonder status, met een kind van drie. Dan kijk ik: wat zijn de mogelijkheden?”
Het sociale aspect is minstens zo belangrijk als de medische zorg, legt ze uit. “Een moeder zonder woonruimte, met stress, die zich niet kan focussen – dat heeft invloed op de groei van een kind.”
De afgelopen jaren is de samenwerking tussen verschillende instanties sterk verbeterd, merkt Nadia op:
“Warme overdracht tussen instanties en collega’s is heel belangrijk. We werken nu nauw samen, we kunnen elkaar vinden. In het verleden ging dat weleens mis, maar nu loopt het beter. We kijken breed naar alle domeinen en verbinden met ketenpartners.”
Ze noemt de bijeenkomsten van het programma Gezonde en Kansrijke Start als positief voorbeeld: “Daar zijn veel partners uit verschillende disciplines aanwezig. Je kunt elkaar bevragen en samen kijken wat goed gaat en wat beter kan. Amsterdam doet echt veel voor kwetsbare gezinnen.”
Zwaardere problematiek
De problemen waarmee gezinnen kampen zijn in de loop der jaren complexer geworden, vertelt Nadia. Waar het vroeger vooral om opvoedvragen ging, ziet ze nu steeds vaker armoede, huisvestingsproblemen, psychische klachten en complexe scheidingen.
“Wij zijn de voordeur van Amsterdam. Vroeger kwamen ouders met een opvoedvraag, nu zijn de problemen groter. Je kunt een kind niet helpen als er thuis geen rust is. Soms voel ik me machteloos, want ik kan geen huis regelen, alleen wat lucht brengen in de situatie.”
Een succesverhaal: samen het verschil maken
Nadia denkt met trots terug aan een recent traject met een Ghanese moeder en haar drie kinderen. Na huiselijk geweld en dreigende uitzetting wist Nadia, samen met haar netwerk, een verblijfsvergunning en veilige opvang te regelen.
“Het is zo mooi dat de pro deo-advocaat het voor elkaar kreeg dat moeder op basis van haar twee jongste kinderen een verblijfsdocument kreeg. Ze kan nu werken, woont in de opvang en wordt begeleid naar een eigen woning. Iedereen was betrokken: politie, veilig thuis, de verblijfsgroep. Ik heb niet gezegd: ‘het is mijn taak niet’, maar gewoon gedaan wat ik kon. Breder gekeken, verbonden, en het resultaat is dat moeder en haar kinderen een toekomst hebben.”
Nu haar pensioen nadert, kijkt Nadia met voldoening terug op haar carrière:
“Maatschappelijk werk is mooi. Je moet het willen doen. Ik heb kunnen helpen waar ik het verschil kon maken. Dat is het mooie aan dit vak. Ik ben erin gerold en heb het met liefde gedaan.”