Groen en luchtkwaliteit in een stedelijke omgeving
Over het algemeen wordt aangenomen dat meer groen in de stad ook een gunstig effect heeft op de luchtkwaliteit. Dit onderzoek probeert vast te stellen of dit ook echt zo is.
Er zijn 3 manieren waarop groen de luchtkwaliteit kan bevorderen:
- directe beïnvloeding van concentraties door depositie
- beïnvloeding van luchtstromingen
- indirecte vermindering van uitstoot
Depositie
Depositie betekent dat planten gasvormige verbindingen kunnen opnemen in de vegetatie, door hun huidmondjes. Dus ook verontreinigde lucht. Op grote schaal blijkt dit effect te hebben (denk aan Park de Hoge Veluwe) maar op stadsniveau blijkt dit verwaarloosbaar. Uitstoot van pollen kan zelfs het tegenovergestelde effect bereiken. Dus moet er bij groenplanting goed gekeken worden naar de juiste vegetatie.
Voor de lokale luchtkwaliteit is het het beste als luchtstromen zo min mogelijk worden gehinderd. Luchtvervuiling kan dan optimaal verwaaien. Groen (maar ook andere objecten) in een straat zorgt er vaak voor dat lucht minder vrij door een straat kan stromen.
Luchtstromen
Luchtstromen kunnen een positief en negatief effect hebben. Zo kan er in zogeheten street-canyons (hoge gebouwen aan weerszijde) verontreinigde lucht vastgehouden worden en bomen kunnen dit proces verergeren. Beter kan gekeken worden naar groene daken en dergelijke: dicht op elkaar geplante bomen in een drukke straat hebben vaker een negatief dan positief effect.
Indirecte vermindering
Onder indirecte vermindering van uitstoot kun je bijvoorbeeld verstaan dat meer groen oproept tot meer bewegen en minder de auto pakken. Ook is er in een stad met veel groen vaak minder ruimte voor uitstotend verkeer.
Conclusie
Volgens het onderzoek zijn er genoeg redenen om meer groen in de stad te hebben. Maar het verbeteren van de luchtkwaliteit is daar niet een van. Verminderen van uitstoot en bronmaatregelen zijn veel effectiever.
Groen en luchtkwaliteit in een stedelijke omgeving, Desktopstudie Academische werkplaats Milieu & Gezondheid, Imke van Moorselaar, Saskia van der Zee, GGD Amsterdam, 2020.